Por Pilar RaholaLa Vanguardia
http://www.pilarrahola.com/3_0/ARTICULOS/default.cfm?SUBFAM=34&ID=1951
É evidente que os palestinos saben xogar ao mus coa opinión pública. Por iso é polo que dominan a técnica do órdago, convencidos de que mesmo cando provocan situacións explosivas, son vistos como vítimas. Non importa que non cumprisen ningunha das resolucións que afectan ao conflito, como a 242, que obriga ao recoñecemento de Israel, ou a 338 que insta ao fin das fustigacións violentas. Non importa, porque o mundo decidiu que é Israel quen non as cumpre. E é certo, pero que foi primeiro, o ovo ou a galiña?
Como se poden cumprir as resolucións dun conflito se unha das partes pásallas por salva sexa a parte? Tampouco importa que as zonas próximas a Gaza vivan con mísiles diarios sobre as súas cabezas e se conten por miles os que caeron sobre territorio israelí. Non importa, porque o mundo decidiu que só hai un agresor, e por suposto é Israel. E así convivimos sen inmutarnos con anos de terrorismo. Por non importar tampouco importa a educación no odio de xeracións de palestinos, comandados por un Hamas que milita nunha ideoloxía misóxina, antioccidental e tiránica. Non importa porque sempre teremos un colono radical para ensinar na televisión, coma se fose equiparable o fenómeno do fundamentalismo islámico planetario, aos relixiosos xudeus. E iso non significa que non sexan un problema, pero Israel demostrou que cando se avanzou na paz -léase o Sinaí ou Gaza- os colonos foron desaloxados.
Con todo, tampouco importa a historia real, porque o relato inventado sobre o conflito casa mellor cos prexuízos duns e os intereses de case todos. E que importa que este pequeno país estea rodeado de membros da ONU que financian organizacións que queren destruír a Israel. Que importa se en realidade a poucos lles importa a supervivencia dos israelís. Por iso tampouco importa que Irán avance no seu proceso nuclear e estea xa a producir uranio, a propósito de que ameazou a Israel coa destrución total. Irán? A quen lle preocupa Irán mentres teñamos a Israel para culpalo de todos os males? E desde logo non importa que todos os actos israelís respondesen a guerras ou ataques previos dos seus inimigos, porque un só tanque movéndose por Cisxordania xa sinala a eterna culpa xudía. Por iso mesmo, non importará nada que o órdago de Mahmud Abbas ao Consello de Seguridade non sirva para avanzar na resolución do conflito, porque axudará a colar a foto da vítima e do culpábel e así os devoradores de israelís que pululan polo mundo poderán confirmar a súa visión maniquea. Non importa nada porque o que importa de verdade non é a creación dun Estado palestino, senón a desestabilización permanente do Estado israelí. Por iso é polo que o órdago sexa útil. Para acabar co conflito? Moi ao contrario, para agudizalo.
Como se poden cumprir as resolucións dun conflito se unha das partes pásallas por salva sexa a parte? Tampouco importa que as zonas próximas a Gaza vivan con mísiles diarios sobre as súas cabezas e se conten por miles os que caeron sobre territorio israelí. Non importa, porque o mundo decidiu que só hai un agresor, e por suposto é Israel. E así convivimos sen inmutarnos con anos de terrorismo. Por non importar tampouco importa a educación no odio de xeracións de palestinos, comandados por un Hamas que milita nunha ideoloxía misóxina, antioccidental e tiránica. Non importa porque sempre teremos un colono radical para ensinar na televisión, coma se fose equiparable o fenómeno do fundamentalismo islámico planetario, aos relixiosos xudeus. E iso non significa que non sexan un problema, pero Israel demostrou que cando se avanzou na paz -léase o Sinaí ou Gaza- os colonos foron desaloxados.
Con todo, tampouco importa a historia real, porque o relato inventado sobre o conflito casa mellor cos prexuízos duns e os intereses de case todos. E que importa que este pequeno país estea rodeado de membros da ONU que financian organizacións que queren destruír a Israel. Que importa se en realidade a poucos lles importa a supervivencia dos israelís. Por iso tampouco importa que Irán avance no seu proceso nuclear e estea xa a producir uranio, a propósito de que ameazou a Israel coa destrución total. Irán? A quen lle preocupa Irán mentres teñamos a Israel para culpalo de todos os males? E desde logo non importa que todos os actos israelís respondesen a guerras ou ataques previos dos seus inimigos, porque un só tanque movéndose por Cisxordania xa sinala a eterna culpa xudía. Por iso mesmo, non importará nada que o órdago de Mahmud Abbas ao Consello de Seguridade non sirva para avanzar na resolución do conflito, porque axudará a colar a foto da vítima e do culpábel e así os devoradores de israelís que pululan polo mundo poderán confirmar a súa visión maniquea. Non importa nada porque o que importa de verdade non é a creación dun Estado palestino, senón a desestabilización permanente do Estado israelí. Por iso é polo que o órdago sexa útil. Para acabar co conflito? Moi ao contrario, para agudizalo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario