Hai pouco máis dun par de semanas, o luns 14 de xaneiro, apareceu un disco de xeo na localidade de Westbrook, Maine (USA) xirando no río Presumpscot, que atravesa a cidade. Días máis tarde, o disco seguía rodando intacto. Como é lóxico, a noticia saltou aos medios de comunicación.
Aínda que mide máis de 90 metros de diámetro e é un dos maiores da súa clase, non é o primeiro nin tampouco será o último. Trátase dun fenómeno natural que provoca un círculo case perfecto. Un estudo de 1997 publicado en Royal Meteorological Society propuña que a auga do río xeraba un efecto de remuiño ao redor dun fragmento de xeo e o erosionaba aos poucos ate que os seus bordes eran lisos e circulares. E hai só tres anos, en 2016, outro estudo publicado en Physical Review completou a teoría. Os seus autores sostiñan que era probable que as correntes fluviais contribuísen á formación inicial dos discos, pero os cambios de temperatura facían que seguisen dando voltas.
A auga quente é menos densa que a fría, de xeito que, conforme o xeo vaise derretindo e vaise afundindo, crea un bulebule baixo o disco que fai que rote. Determinaron que, canto máis cálida está a auga, máis rápido xira o disco. Como demostraba o estudo, o efecto pode reproducirse nun fregadeiro da casa. Colocade un disco de xeo circular nun recipiente con auga quente e observaremos o mesmo efecto de vórtice conforme o xeo comece a derretirse.
Non todos están de acordo con esta teoría pero, en calquera caso, trátase dun fermoso fenómeno natural e fermoso.
No hay comentarios:
Publicar un comentario