"Ás catro da mañá, nunca se sabe se é demasiado tarde, ou demasiado cedo". Woody Allen
domingo, 6 de mayo de 2007
Edward Hopper vivo
Agora que vemos o cadro en movemento, decatámonos de que sempre foi así. Noitámbulos.
1 comentario:
Anónimo
dijo...
Hopper é un dos meus pintores preferidos, encontro sempre actual porque soubo discriminar un momento espacias de cambio na percepción moderna, as cousas estaban cambiando, cambiaran, pero faltaba esa percepción trastocada. Hopper refirenos a unha nova experiencia na que se insire a distancia, o aillamento como patterns. Pero o curisos que que presenta ese momento, non hai unha decisión, é dicir, a experiencia é vaciada, esto provoca anguria, o apremio a anguria fai que se busquen outras experiencias, a partir de aquí, de Hopper, aparecerá a experiencia tecnoloxicamente mediada en diferentes graos, por eso se advirte esa xenuidade da mirada que descubre, e que ao tempo non está segura do que descubre, porque esa seguridade foise para sempre. Visito por primeria vez este blog e encontro moi interesante Jimy de Rairo
1 comentario:
Hopper é un dos meus pintores preferidos, encontro sempre actual porque soubo discriminar un momento espacias de cambio na percepción moderna, as cousas estaban cambiando, cambiaran, pero faltaba esa percepción trastocada. Hopper refirenos a unha nova experiencia na que se insire a distancia, o aillamento como patterns. Pero o curisos que que presenta ese momento, non hai unha decisión, é dicir, a experiencia é vaciada, esto provoca anguria, o apremio a anguria fai que se busquen outras experiencias, a partir de aquí, de Hopper, aparecerá a experiencia tecnoloxicamente mediada en diferentes graos, por eso se advirte esa xenuidade da mirada que descubre, e que ao tempo non está segura do que descubre, porque esa seguridade foise para sempre.
Visito por primeria vez este blog e encontro moi interesante
Jimy de Rairo
Publicar un comentario