EL PÁIS - Canto tardaron en coñecer en Buchenwald a noticia do desembarco
aliado en Normandía?
JORGE SEMPRÚN - Coñecémola o mesmo día. As once
da mañá empezou a correr a noticia; ao mediodía sabíase con certeza. Cando os
grupos de traballo regresaron, a nova difundiuse entre os 50.000 deportados que
estabamos no campo. E ao pasar lista xa o sabía todo o mundo. Porque os presos
saían a traballar ás fábricas ao catro e non se regresaba até o seis da tarde,
cando tiñamos o pase de lista. Era un momento que os nazis aproveitaban para
practicar o seu sadismo, sobre todo se nevaba ou facía frío. Neses casos
tíñannos esperando de pé durante dúas horas. E como o rancho viña despois e non
comeras nada dende as catro da madrugada, imaxina como esperabas que aquilo rematase.
O día do desembarco, a xente estaba alí, de pé, agardando pasar lista, pero xa
sabiamos o que sucedera. E por iso aquel pase de lista foi un festexo. Os
alemáns, que se deron de conta, alongárono para castigarnos, pero,
curiosamente, iso permitiu que o festexo se prolongase. Notábase en
algo, aínda que a xente estivese firme e en silencio. Lembro que até os máis derrengados camiñaban
cheos de empaque.
* Tirado dunha entrevista publicada
no xornal EL PAÍS o 6 de xuño de 1994
No hay comentarios:
Publicar un comentario